Toch nog even naar Tiveden....

Gisteren was het zondag en droog. Een zeer geschikte dag voor het winterklaar maken van onze caravan. Die staat al sinds de vroege zomer op onze oprit, we hadden hem meegenomen uit Nederland. We hebben gezocht naar een plek voor winterstalling in Zweden, hierover een vraag om tips gesteld op het plaatselijke forum op FB en zo uiteindelijk aan een geschikte winter-stalplaats gekomen, hier in de buurt. Dat scheelt weer een reis met de caravan naar Nederland. Dat is nu klaar en dat geeft een goed gevoel. Dus caravan schoon en in de was, gas en water eruit en al dat soort dingen meer. Zaterdag kunnen we hem wegbrengen.

Een paar dagen terug kwamen Henk en Chang terug van een wandeling in het bos en vertelden ze ons zoveel dode mollen te zien op de bospaden. Ons was dit nog niet zo opgevallen. De vraag is natuurlijk hoe dit zo kan. De gedachte was dat de mollen eten van de paddenstoelen en hierdoor vergiftigd raken er zijn immers zoveel giftige paddenstoelen. Een paar dagen later kwamen wij nu zelf ook een dode mol tegen op ons pad. Daarom vandaag maar eens gespeurd naar wat de reden hiervan kan zijn en of Henk's theorie over de gegeten giftige paddenstoelen steekhoudend is.

Ik heb gezocht op 'Mollen.org'. Daar lees ik dat vergiftigde mollen niet naar boven komen maar overlijden in hun gangenstelsel. Je moet weten dat elke mol zijn eigen gangenstelsel heeft en dat die stelsels wel 250 meter lang kunnen zijn. Ons molletje is vrij klein. De reden lijkt te zijn dat deze mollen niet sterk genoeg zijn geworden om het leven aan te kunnen. Dat klinkt een beetje dramatisch en dat is het eigenlijk ook wel. Op mollen.org lees ik dat moeder mol haar jongen een maand zoogt en dat de jongen na 9 weken uit het gangenstelsel van de moeder worden verstoten. Dit gaat dan als volgt, ze graven een gang loodrecht naar boven, de wijde wereld in zou je kunnen zeggen. Daar moeten ze dan op zoek gaan naar een locatie waar ze hun eigen gangenstelsel kunnen graven. Boven de grond zijn die molletjes kwetsbaar, de dode mollen hebben het niet gered, ze zijn niet sterk genoeg voor het vinden en het graven van hun eigen stelsel. Ze hebben stress en honger en dorst en zijn uitgeput. Dat lijkt de reden te zijn van hun overlijden.

In Tiveden, waar we gisteren ook nog eventjes een wandeling hebben gemaakt na het caravan project, hebben we geen dode mollen gezien, wel weer veel paddenstoelen. Tot vervelends toe kom ik ermee in mijn blogposts. We vonden echter wel een paar die we niet regelmatig zien. Zoals:

Sparassis crispa Grote sponszwam-Blomkålssvap eetbaar en lekker

Hier hebben we twee grote exemplaren van gevonden, ze groeien aan de voet van een naaldboom.

Suillus bovinus Koeienboleet-Örsopp eetbaar

Het lijken brokken lever bijna. Persoonlijk zou ik ze niet zo snel plukken om te eten, zien er niet zo smaakvol uit en zijn slijmerig op de hoed. Deze exemplaren, waarvan we er in Tiveden erg veel hebben gezien, zijn volgens mij ook al wat over hun top heen. Het vruchtvlees is niet zo consistent en breekt bij het groter worden van de hoed. De smaak, zo schrijft mijn standaardwerk, zou niet zo uitgesproken zijn. Daarom....ik laat ze staan.

Russula emetica Braakrussula-giftkremla giftig en niet eetbaar

De eetbare soortgenoten hebben een voet die wat verkleurd is bij het wit. Deze heeft een helderwitte stam, kenmerkend voor de giftige variant.

Lactarius trivialis Melkzwam-skogsriska eetbaar na koken.

Zeker niet zeldzaam, je ziet ze overal. Deze is echter zo mooi opgerold naar boven waardoor je de onderkant goed kunt zien.

De wandeling was deze keer maar kort omdat we pas in de namiddag aankwamen. Tiveden Nationaal Park is dit jaar opnieuw geopend en heeft een aantal veranderingen ondergaan. Het bezoekerscentrum is geheel vernieuwd en ziet er prachtig uit. Het is deels ook rolstoeltoegankelijk gemaakt. Het park is groter geworden, thans is het 20.3 km2 groot.

Er zijn meerdere wandelroutes gekomen, nieuw is dat je nu om het meer heen kunt wandelen, een lange wandeling die zeker 8 uur neemt. Wellicht iets voor een andere keer.

Hier nog een overzicht van alle Nationale parken in Zweden en hier de link naar meer info.